Spektakl „Rozmowy z katem”

"Rozmowy z katem" Kazimierza Moczarskiego to upiorna podróż w głąb zatrutego chorą ideologią umysłu. Nie ma w nim żadnej refleksji, są wbite polityczną propagandą hasła. Ideologiczna tresura hermetycznie oddzieliła go od rzeczywistości. Dla Moczarskiego niemiecki zbrodniarz, likwidator warszawskiego getta, oficer SS Jürgen Stroop, główny bohater "Rozmów z katem", był tym, czym dla Hannah Arendt Adolf Eichmann – odpychającym, a jednocześnie fascynującym produktem systemu totalitarnego, jego wzorowym, bo pozbawionym jakiegokolwiek osobistego stosunku do wykonywanych zadań, funkcjonariuszem. Obaj wszystko, czego potrzebowali, a co zwalniało ich z moralnego osądu wydawanych im poleceń i własnych czynów, mieli w rozkazach i partyjnych okólnikach. Rozmowy z katem stanowią świadectwo tego, co z człowiekiem może zrobić polityczny fanatyzm. Są także przestrogą. Aby nie dać się omamić i ogłupić, jak Stroop, nie pozwolić przerobić się na bezwolne narzędzie bestialstwa, okrucieństwa, kłamstwa, zniszczenia.